"دامداری، مهمترین عامل جدی ترین مسائل زیست محیطی امروز ماست. برای نجات از این موقعیت، به اقدام ضروری نیاز است."⁵⁹

دکتر "هنینگ استین فیلد"، رئیس بخش سیاست و اطلاعات در مورد دامداری، فائو، سازمان ملل

"دامداری مهمترین عامل جنگل زدایی است. دامداری بزرگترین عامل آلودگی آبهاست. دامداری بیشتر از مجموع بخش ترابری در سراسر جهان، آلودگی ایجاد میکند."

"سایه بلند دامها"

از سرزنش دی اکسید کربن به عنوان عامل همه مشکلات  مرتبط با گرمایش جهانی در سیاره- مان، دست بردارید. این ما هستیم که باید سرزنش شویم. صنعت گوشت باید سرزنش شود. صنعت گوشت، همان چیزی است که باید روی متوقف کردن آن، بر انداختن آن، متمرکز شویم. برای متوقف کردن تغییرات اقلیمی و به هدر رفتن جنگلها و زمین ها، از صحبت حول و حوش موضوع دست بردارید. در مورد اصل مطلب صحبت کنید: صنعت گوشت باید متوقف شود.

هوشمندانه ترین راه این است که با وگان شدن، از بدتر شدن گرمایش جهانی جلوگیری کنیم. این کار خیلی ساده به نظر میرسد، اما بهترین و مؤثرترین راه حل است و اثر آن تقریباً فوری احساس میشود. برای جبران بدترین پیامدهایی که ایجاد کردیم، بدون این تغییر اساسی که از نظر زمانی نیز کارآمدترین است، هر کاری که کنیم، کافی نخواهد بود.

بعلاوه، مشکلاتی که هم اینک با آنها مواجه هستیم، نظیر گرم شدن اتمسفر، کمبود آب، کمبود غذا و بیابان زایی را میتوانیم با توقف تولید گوشت، سریع حل کنیم. اینک این کار را انجام دهید، نه دیرتر!

"گوشت نخورید. این چیزی است که هیئت بین دولتی تغییرات اقلیمی، قبلاً از گفتن آن هراس داشت، اما اینک این را میگوئیم که: لطفاً کمتر گوشت بخورید، گوشت، کالایی است که مقدار زیادی دی اکسید کربن تولید میکند."⁶⁰

"دکتر راجندرا پاچوری"

مشکل اصلی، یک مشکل معنوی است

"هیچ چیز به اندازه تغییر به رژیم وگان، برای سلامت بشر مفید نیست و شانس بقا روی زمین را افزایش نمی دهد."⁶¹

"آلبرت انیشتین"

همانطور که قبلاً اشاره کردم، باید به ریشه مشکل رسیدگی کنیم. ریشه مشکل، علت گرمایش جهانی است. ریشه، نامهربانی ما نسبت به همزیستان مان است.

هر عملی، عکس العملی به دنبال دارد و این موضوع، خیلی علمی است.

می بینید، اگر دانه سیب بکاریم، یک درخت سیب داریم و بعد از مدتی آن درخت سیب، به ما میوه سیب میدهد. چرخه حیات به این صورت است. اگر کشتار کنیم، نمی توانیم انتظار زندگی داشته باشیم. هر عملی پس از خود، ثمره ای مشابه میدهد. این یک موضوع دینی نیست، یک موضوع علمی است.

ریشه مشکل ما این است که نسبت به همزیستان مان، موجودات دوست داشتنی زنده و با- احساسی همچون حیوانات، از هر نوع و به اهر اندازه، که راه می روند و حرکت دارند، نامهربان بوده ایم. ما نسبت به محیط زیست مان هم نامهربان بوده ایم. ما همزیستان حیوان مان را کشته و  محیط زیست مان را با کارهایی همچون جنگل زدایی و ویران کردن آب و نابود کردن هوا، از بین برده ایم. با انجام همه این کارها، نمیتوان نتیجه بهتری را انتظار داشت.

گریه های غم انگیز، فلاکت محض و رنج حیواناتی که در جاهای کثیف زندگی میکنند، در حصار قفس های تنگ و شکنجه آور، سرکوب میشوند، هر روز در تاریکی به سر می برند، هرگز دوباره نور خورشید را نمی بینند و نیز عذاب بسیار شدید آنها، قبل و بعد از کشته شدن، بهشت و زمین را به لرزه در آورده است.

به همین خاطر سوانح طبیعی، خشکسالی ها بوجود آمدند تا کارهای شیطانی بشریت را پاک کنند و هشدار و نیز پندی باشند برای بشر تا تغییر کند و بهتر شود تا آینده، روشن و شاد باشد و رنجی مشابه رنج حیوانات، وجود نداشته باشد.

"هر چه بکارید، همان را برداشت میکنید." همه کتاب های مقدس به ما می آموزند که اینگونه باشیم. پس بشریت باید بیدار شود، وگرنه باید تمام پیامدها را متحمل شویم.

پس برای حل مشکلی که اینک با آن مواجه هستیم، باید اعمال مان را معکوس کنیم. باید با همزیستان مان مهربان باشیم. به جای کشتن آنها، به جای قتل عام آنها، به جای خفه کردن آنها، باید از آنها مراقبت کنیم و با آنها مهربان باشیم و از آنها نگهداری کنیم. باید به جای جنگل- زدایی، دوباره درخت بکاریم. از هر محیط زیستی که داریم، مراقبت کنیم و  به جای آلوده کردن سیاره مان، هوا، به انرژی دوستانه و زیست سازگار روی بیاوریم. فقط باید اعمال مان را معکوس کنیم.

باید با انرژی کائنات، قانون پرمهر طبیعت، هماهنگ باشیم. اگر بشریت به دیگر گونه های حیات احترام نگذارد، حیات انسانها نیز به خطر می افتد، چون همه ما به همدیگر مرتبط هستیم.

همه ما به همدیگر احتیاج داریم، حتی به آن کرم کوچکی که زمین ما را قابل کشت میکند. اگر مردم دست از کشتار بردارند و شیوه زندگی بدون محصولات حیوانی را برگزینند، ثمره این دانه- های صلح و مهربانی را برداشت خواهند کرد.

دعا میکنیم که تعداد کافی از مردم چنین کنند و سریع هم این کار را انجام دهند، چراکه وقت ما رو به اتمام است.

بازگشت به خود پرمهر و نجات سیاره

ما باید درک کنیم که سوانح طبیعی، پیامدهای انرژی منفی موجود در اتمسفر ما هستند. این انرژی منفی در اتمسفر، در اثر احساسات ما، افکار ما و اعمال ما ایجاد میشود که با نفرت و خشونت، که با کشتار تعداد زیادی از انسانها و حیوانات معصوم همراه است. اگر این شیوه فاجعه- آمیز و آزار دهنده را تغییر ندهیم، فجایع هرگز تمام نمیشوند.

ما باید الگوهای فکری و شیوه زندگی مان را تغییر دهیم و در سطحی بالاتر، شفیق تر و شریف تر زندگی کنیم. باید با گرامی داشتن و حفاظت از همه زندگی ها، به خود حقیقی و مهربان مان بازگردیم و این کار را با تغییر فوری به رژیم وگان برای نجات سیاره زیبا و ارزشمندمان، انجام دهیم. رژیم وگان، گیاهخواری، بهترین و سریعترین راه حل است.

وگان بودن برای هر نوع پیشرفت معنوی خوب است. در واقع، همه تعالیم خردمندانه و قوی فرزانگان در طول تاریخ، بر اهمیت رژیم نیکخواهانۀ وگان تأکید داشته اند. شرط اساسی برای رهرو معنوی بودن، پیروی از رژیم وگان است.

در پشت صرفه نظر کردن از محصولات حیوانی، مفهوم آهیمسا به معنی عدم خشونت، قرار دارد. با پیروی از رژیم وگان، ما از عواقب بد کشتار نیز اجتناب میکنیم و در نتیجه سفر معنوی مان را سنگین و پر مانع نمی کنیم.

وگان بودن یعنی از همه حیوانات محافظت کنیم. برای اینکه بشریت به عنوان یک تمدن، تکامل یابد، کشتار موجودات دیگر باید متوقف شود. برکت حاصل از این کار، بسیار زیاد است. به این ترتیب، علاوه بر احیاء سلامتی ما، تنوع زیستی رونق می گیرد، سیاره تعادل خود را باز می یابد، وجدان مان آسوده میشود و ظرفیت کسب آگاهی بالاتر را پیدا میکنیم.

همه اینها ثمرات یک رژیم شفیق تر هستند. همچنین این رفتار پر مهر، فضایی صلح آمیز تر ایجاد میکند که برای همه موجودات، آرامش و تسلی بیشتری به همراه دارد. وقتی با خودمان در صلح باشیم و بدانیم که برای برادران و خواهران حیوان مان، رنج و دردی ایجاد نکرده ایم، آرامش درونی خواهیم داشت تا با دل و جان، تلاشهای معنوی مان را ادامه دهیم.

از آنجا که چیزهای مشابه همدیگر را جذب می کنند، درست همانطور که افراد با پیروی از رژیم شفیق بهبود می یابند، در مقیاس بزرگتر، سیاره مان نیز بهبود می یابد. انرژی خوب و شفیق، تاریکی ای که به سمت ما می آید و هم اینک در کنار ماست را از بین می برد.

به زودی در زمین، بهشت را خواهیم داشت.

لطفاً بیدار شوید!

از استاد اعظم چینگ های

ای جهانیان، لطفاً بیدار شوید و بنگرید

رودها و کوه ها آشفته اند

جنگل ها می سوزند، تپه ها فرسوده میشوند، رودها خشک میشوند

در پایان همه رؤیاها، روح های بیچاره به کجا میروند؟

ای زمین بزرگ، از خشم خود بکاه

تا با طولانی شدن شب، از اشکهایمان کاسته شود

ای دریاها و دریاچه ها، نواهای خود را متوقف نکنید

اجازه دهید تا امید به فردا در میان بشر باشد...

ای موجودات با ادراک، در قلمرو ماوراء درنگ کنید

هر چند که بی گفتن کلام آخر، رهسپار شدید.

بگذارید تپش قلبم آرام شود

همچنان که منتظر توبه به موقع زمینیان هستم.

ای جنگل های انبوه، جوهره راستین خود را حفظ کنید

از نژاد بشر محافظت کنید، در لحظات خطایش.

لطفاً هزاران قطره اشک صمیمانه من را بپذیرید

تا درختان شکوهمند، برگها و ریشه های شما را آبیاری کنند.

ای قلب، از گریه خود بکاه

تا در شبهای طولانی، روح بیاساید

اشکها خشکیده اند و من قاصر از بیان هر کلام،

با درد برای زجردیدگان می گریم!

ای شب، منشاء نورت را روشن کن

برای روح انسانهای گرفتار در تاریک، راه را روشن نما

آرام باش تا ذهنم آرام گیرد

و با نوای معجزه آسای سماوی، به سکوت وارد شود.

ای روز، آشوب ناگهانی بر پا مکن

بگذار قلب های ما آرام باشند 

و تقلای بشر فرو نشیند

و خود واقعی، شکوهمندانه بدرخشد.

ای قلب من، دیگر زاری نکن

همچون حشره ای به خود پیچیده در سرمای زمستان.

با آرامش در انتظار فردایی بهتر بمان

و روزی که جهان با هاله بهشتی، مزین گردد.

آه، من می گریم، التماس میکنم، تمنا میکنم

ای بوداهای جاودانه، الهه ها، فرشته ها

روح های منحرف شده از مسیر واقعی،

روح های سرگشته در چرخه بی پایان جهنم پر رنج را نجات دهید!

ای برادر، به یکبار بیدار شو

با افتخار گام بردار، بر دریاها و رودهای عظیم

مستقیم بنگر، به خورشید فروزان

و پیمان فداکاری ببند، برای نجات همگان در زمین!

ای خواهر، این لحظه بیدار شو

از ویرانه ها برخیز

بیائید با هم سیاره را احیاء کنیم

تا همگی ترانه های شاد یگانگی بخوانیم.