الف- شرایط اضطراری سیاره
زمان اضطراری است
"دیر شده،
وقت تصمیم گیری است. من کاملاً مطمئن هستم که شما تصمیم خردمندانه ای خواهید گرفت.
دانشمندان موضوع گرمایش جهانی را کاملاً واضح بیان کرده اند."1
"بان کی مون"
"ما یک بحران اقلیمی داریم که برای سیاره شرایط اضطراری ایجاد
کرده است."
"ال گور"
دانشمندان جهان از این
هراس دارند که اگر از یک سری نقاط بحرانی مشخص عبور کنیم، مراحل بعدی تغییرات
اقلیمی نه تنها سریع بلکه غیر قابل بازگشت و فاجعه آمیز خواهند بود. در حال حاضر
هم نشانه هایی از نزدیک شدن این زمان خطرناک وجود دارد که با مشاهده حباب گاز متان
در دریاچه ها و جاهای دیگر میتوان به آن پی برد. این در حالی است که گاز متان،
قبلاً به طور ایمن در زیر لایه های منجمد زمین قرار داشت.
هیچکس نمیداند چه زمانی این
مقدار بسیار زیاد، به طور غیر قابل کنترلی خارج میشود و به افزایش ناگهانی دما و
در نتیجه سرعت بخشیدن به وقوع گرمایش لگام گسیخته می انجامد. این برای ما فاجعه
آمیز خواهد بود.
دیگر اثرات ویرانگر
تغییرات اقلیمی هم اینک در حال وقوع هستند: یخ بازتاب دهنده گرما در قطب شمال در
تابستانی خیلی نزدیک، به طور کامل آب میشود. سطح آب دریا در حال افزایش است و
تعداد زیادی از جزایر یا غرق شدند یا در خطر
غرق شدن هستند. نواحی اقیانوسی بیجان یا نواحی مرده اقیانوسی به خاطر مقدار
زیاد دی اکسید کربن، آنقدر اسیدی شده اند که دیگر قابل زندگی کردن نیستند. تعداد
حریق های مرگبار افزایش یافته اند. کل گونه های حیوانات طببعت، 100 برابر سریعتر
از حالت عادی، در حال انقراض هستند. طوفانها شدیدتر و ویرانگرتر شده اند. با گرم
شدن مناطق، پشه های ناقل بیماری گسترش یافته اند. یخچال های طبیعی جهان در حال
ناپدید شدن هستند. ده ها هزار دریاچه و رود، در حال خشک یا ناپدید شدن هستند و
وسعت بیابان ها در حال گسترش است.
در نتیجه این اثرات زیست
محیطی، دو میلیارد نفر با کمبود آب روبرو هستند و 20 میلیون نفر در شرایطی اسفبار
نظیر پناهندگی به سر می برند که از هیچ حفاظت رسمی برخوردار نیستند.
براستی که اینها تقریباً
همیشه پیامدهای اقدامات خشونت آمیز انسانها هستند. اولین اقدام خشونت آمیز،
گوشتخواری است.
بعلاوه، صنعت دامپروی سبب
فرسایش بخش زیادی از خاک جهان میشود. این صنعت، عامل اصلی بیابان زایی، کاهش تنوع
زیستی و اتلاف و آلودگی آب است و این در حالی است که به خاطر گرمایش جهانی، روز به
روز آب کمیاب تر میشود. بعلاوه بخش دامپروری به طور کم- بازدهی، منابع سوخت فسیلی
و منابع غذایی (غلات) ما را تهی میکند. به طور خلاصه، برای تولید گوشت گاو، در
مقایسه با یک غذای وگان مشابه با آن یا حتی با خاصیت غذایی بیشتر، 12 برابر غلات
بیشتر، حداقل 10 برابر آب بیشتر و 8 برابر انرژی سوخت فسیلی بیشتر مصرف میکنیم.
دامپروری: عامل اصلی بحران
جهانی
تنها راه برای اجتناب از
فاجعه اقلیمی "نقطه بدون بازگشت" این است که در مورد فاجعه- آمیزترین
عامل تغییرات اقلیمی که تولید گوشت است، دست به کار شویم. تاکنون همه شواهد، همه
اطلاعات را به دست آورده ایم تا با اطمینان بگوییم که "صنعت دامپروری، بزرگترین
عامل تولید گازهای گلخانه ای است."
آخرین یافته های انتشار یافته
در سال 2006، نشان داد که صنعت دامپروری بیش از مجموع همه بخش های حمل و نقل در
جهان شامل هواپیما، قطار، ماشین، موتور و غیره، گاز گلخانه ای تولید میکند.2
"اطلاعات به روز شده به ما میگویند که صنعت دامپروری، عامل حداقل %50 از
گرمایش جهانی است."3
"تجزیه و
تحلیل های ما نشان میدهد که در واقع دامپروی و همه محصولات حاصل از آن، سالیانه حداقل
32564 میلیون تن دی اکسید کربن یا 51 درصد از گازهای گلخانه ای در جهان را تولید
میکنند".4
مؤسسه دیده بان جهان "worldwatch"
متان از دی اکسید کربن، قویتر
است
دامپروری، اصلی ترین عامل انتشار
متان است و متان نه تنها از نظر توانایی نگه داشتن گرما 72 برابر قویتر است، بلکه
عمر کوتاه تری هم دارد. این یعنی این گاز، اتمسفر را بسیار سریعتر از دی کسید کربن
و در طی فقط یک دهه ترک میکند، در حالیکه این امر برای دی- اکسید کربن، هزاران سال
طول میکشد. در نتیجه حذف متان با توقف پرورش دام، سریعترین راه برای خنک کردن
سیاره است.
بله، باید از عهده مهم
ترین عوامل انتشار بر آئیم.
من دعا میکنم که همه
رهبران خردمند، اقدام مهلک تولید گوشت که در حال حاضر، عامل اصلی سوق دادن ما به
نقطه بدون بازگشت است را متوقف کنند. وگرنه شاید همه تلاشهای دیگر برای کربن زدایی کردن اقتصاد ما لغو شوند یا هرگز
فرصت عملی شدن نداشته باشند.
اگر از خوردن و تولید کردن گوشت و دیگر محصولات حیوانی
دست نکشیم،
جهان را نابود میکنیم.
